ഇന്നത്തെ കാലഘട്ടത്തില്‍ ശ്രീനാരായണ ഗുരുവിന്‍റെ ദര്‍ശനങ്ങള്‍ കൂടുതല്‍ പ്രസക്ത്തമായി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. സമകാലിക മനുഷ്യന്‍റെ പ്രശ്നങ്ങളെയും പ്രതിസന്ധികളേയും മുന്‍നിര്‍ത്തി ഗുരുവിന്‍റെ കൃതികളും ദര്‍ശനങ്ങളും വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടെണ്ടത് കാലഘട്ടത്തിന്‍റെ അനിവാര്യതയാണ്. ഇന്ന് മനുഷ്യന്‍ നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങളില്‍ ഏറ്റവും മുന്‍പന്തിയില്‍ നില്‍ക്കുന്നത് 'മതം' എന്ന വികാരമാണ്. തങ്ങളുടെ മതമാണ്‌ ഏറ്റവും ഉന്നതമെന്ന് എല്ലാവരും കരുതുന്നു. മറ്റുള്ള മതങ്ങളോടോ ജനങ്ങളോടോ സഹിഷ്ണുത പുലര്‍ത്താന്‍ പോലും തയ്യാറാകാതെ 'മതഭ്രാന്തിന്‍റെ' വേരുകള്‍ ലോകമെങ്ങും പടരുന്നു.ചിലരാവട്ടെ മറ്റുള്ള മതങ്ങളിലോ വിശ്വാസധാരകളിലോ പെട്ടവരെ അവിശ്വാസികളെന്നോ, പാപികളെന്നോ വിശ്വസിക്കുന്നു അല്ലെങ്കില്‍ അവരെ അങ്ങിനെ മുദ്രകുത്തുന്നു. ഇത്തരം സങ്കുചിത വിശ്വാസങ്ങളും ചിന്തകളും മതഭ്രാന്ത്‌ വളര്‍ത്തുന്നതിലും മതാധിഷ്ട്ടിത തീവ്രവാദത്തിലും ഭീകരവാദത്തിലും ചെന്നെത്തുന്നു.തന്മൂലം നിരപരാധികളായ മനുഷ്യരുടെ കൂട്ടകുരുതിക്കും മറ്റു അപരിഹാര്യമായ വ്യഥകള്‍ക്കും ഹേതുവാകുന്നു.
ഈ മതഭ്രാന്തിനുള്ള മറുപടിയാണ് ദൈവദശകം.എല്ലാ മതതത്വങ്ങളെയും ഉള്‍ക്കൊണ്ട്‌ എല്ലാവരെയും ഉള്‍പ്പെടുത്തികൊണ്ട് രചിച്ച കൃതിയാണിത്.നാം പല ദൈവരൂപങ്ങളെയും ദൈവദൂതരെയും ആരാധിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന് ബ്രഹ്മാവ്‌, വിഷ്ണു, കൃഷ്ണന്‍, യേശുക്രിസ്തു എന്നിത്യാദി . പക്ഷെ ഈ കൃതിയില്‍ ഒരു ദൈവരൂപത്തെയോ ദൈവദൂതരെയോ സംബോധന ചെയ്യുകയോ പ്രതിപാദിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. പകരം ദൈവമേ കാത്തുകൊള്‍കങ്ങ്..! എന്നാണ് പറയുന്നത്.
അപ്പോള്‍ ദൈവം എന്നാല്‍ എന്താണ്? ഇവിടെ ദൈവം എന്നാല്‍ 'പരബ്രഹ്മം' അല്ലെങ്കില്‍ 'പരമസത്യം' എന്നാണ് ഗുരു വിവക്ഷിക്കുന്നത്. അതായത് താന്‍ സാക്ഷാത്കരിച്ചുകണ്ട പരമസത്യതെയാണ് ഗുരു ഈ കൃതിയില്‍ ദൈവം എന്ന സംജ്ഞ കൊണ്ട് അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത്. ആകാശത്തില്‍ നിറഞ്ഞ് നില്‍ക്കുന്നത് എന്നാണ് ദൈവ ശബ്ദത്തിനര്‍ത്ഥം. തന്‍റെ ജീവിതത്തെ പൂര്‍ണ്ണ സാഫല്യത്തില്‍ എത്തിച്ച അതേ സത്യത്തെ തന്നെ സര്‍വ്വാത്മനാ സമാശ്രയിക്കാനാണ് ഗുരുദേവന്‍ ദൈവദശകത്തിലെ ആദ്യപദ്യം കൊണ്ട് സമൂഹത്തോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്.
No comments:
Post a Comment